مواد لوله پلی اتیلن



تغییر ناوبری

مواد اولیه لوله پلی اتیلن

مواد اولیه لوله پلی اتیلن جهت مصارف آب،گاز،نفت،فاضلاب شهری و صنعتی معمولا از مواد HDPE و از نوع PE80 و PE100 استفاده می شوند.

جهت تولید لوله های پلی اتیلن،دستگاه اکسترودر مورد استفاده می بایست ازبهترین کیفیت برخوردارباشد تا محصول تولیدی دارای کیفیت مطلوب باشد. مواداولیه مورد استفاده می بایست نو و عاری ازهرگونه افزودنی بغیر از مستربچ موردنیاز در لوله باشد. روش تولید مناسب و تحت کنترل باعث جلوگیری از اکسایش مواد پلی اتیلن گردیده و مواد سوخته نشده که این عامل باعث افزایش خواص کیفی لوله پلی اتیلن منجمله مقاومت و استحکام درمقابل شکستگی می گردد.

درصد دوده درلوله های پلی اتیلن در زمان تولید می بایست یکنواخت باشد و این امر موجب جلوگیری ازتضعیف مقاومت کششی لوله درمحلهای پرتجمع دوده می گردد.

لوله های پلی اتیلن درزمان تولید میبایست دارای ضخامت یکسان و لوله به صورت گرد و دوار بدون هیچگونه اوالیتی باشد. لوله های پلی اتیلن درشاخه های 6-9و12متری وتاسایز125به صورت کلافهای 100متری تولید می شوند.



دلیل وجود دوده در لوله های پلی اتیلن

یکی از محیط های مهاجم برای پلی اتیلن ها نور ماورای بنفش است. در معرض قرار گرفتن محصولات پلاستیکی، برای مثال لوله های پلی اتیلنی، برای ساعات طولانی در برابر نور فرابنفش بخصوص در حضور اکسیژن و ازون، منجر به وقوع تخریب های شیمیایی تحت مکانیزم های گوناگون در ساختار آن ها می شود و نهایتا با تضعیف خواص مکانیکی محصول، طول عمر سرویس دهی آن کاهش خواهد یافت.

لوله های پلی اتیلن در مقابل اشعه ی ماوراء بنفش ساطع شده از خورشید و منابع نوری یک شکل نمی توانند به تنهائی از خود مقاومت لازم را نشان دهند و اشعه زیان آور UV باعث تخریب آن ها می شود . مقاوت به نور فرابنفش می تواند با حضور رنگدانه ها در پلی اتیلن مورد نظر افزایش یابد. رنگدانه ها می توانند تابش را جذب نمایند و از نفوذ آن به توده ماده جلوگیری کنند. از میان انواع رنگدانه های مشکی، سفید، آبی و سبز، برای افزایش مقاومت در برابر نور فرابنفش دوده بهترین گزینه است.

بنابراین برای پیشگیری از نفوذ این تشعشعات پرده ای ضد نور از جنس دوده به عنوان ارزانترین آنتی UV در این محصولات ایجاد می کنند .

برای بهینه بودن عملکرد این پرده باید حداقل 2 درصد دوده بصورت کاملا یکنواختی در لوله توزیع گردد .
پایین بودن درصد آن از این مقدار دوده (2%) باعت اختلال در عملکرد بهینه پرده ضد نور می شود و بالا تر بودن آن از 3 درصد باعت اختلال در سایر خواص فیزیکی و مکانیکی این محصول می گردد .
این میزان اختلاط چون به روش فیزیکی صورت می گیرد در اکثر مواقع یه مخلوط همگن را بدست نمی دهد و عملا در بعضی قسمت ها مقدار دوده کم و یا زیادتر از حد مجاز می گردد لذا بهترین روش برای رسیدن به حداکثر کیفیت آن است که از مواد اولیه مشکی (یعنی گرانول حاوی آنتی UV استفاده نمود ) تا ضمن یکسان سازی شرایط برای تمامی قسمت های لوله از تخریب مولکولی ناشی از تائثیر نور خورشید نیز جلوگیری می شود .

ضریب اطمینان

این ضریب که در استانداردهای ملی ایران و DIN آلمان از آن صحبت شده است درجه ایمنی و اطمینان از طول عمر را تعیین می کند . به عبارتی لوله با ضریب اطمینان 1.25 به این معنی است که میزان تحمل واقعی فشار در این لوله 25 % بالاتر از میزان فشار اسمی آن در نظر گرفته شده است.
اما در واقع این ضریب متضمن موارد خاص می باشد از جمله تحمل فشار های مقطعی بالاتر از حد اسمی آن یا نواقصی غیر قابل رویت یا غیر محسوس که در زمان تولید ، حمل و بارگیری و انبارش بوجود می آید .
ضرایب تعریف شده در استاندارد بصورت 1.25 – 1.6 – 2 می باشد، برای موارد عمومی از ضرایب 1.25 و در موارد ی که حساسیت بالا است مثل شریان های اصلی یا خطوط آتش نشانی از ضرایب 1.6 و 2 استفاده می شود .
باید دقت داشت ضخامت ها و وزن لوله ها با ضرایب مختلف متفاوت است و در زمان طراحی ، عقد قرارداد ، تولید ، کنترل کیفیت و نصب به این ضرایب بستگی دارد .

آزمون تعیین درصد دوده در پلیمر

دوده از جمله مهم ترین مواد افزودنی است که برای افزایش مقاومت لوله در مقابل عوامل مهاجم جوی به خصوص پرتوی ماءورای بنفش به پلی اتیلن پایه افزوده می گردد . ‏اندازگیری دوده با استفاده از دستگاه کوره الکتریکی و به روش پیرولیز انجام می گیرد. ‏ درصد مجاز کربن در لوله پلی اتیلن ۰٫۲۵ ± ۲٫۲۵ درصد وزنی بوده و بایستی بطور یکنواخت درسراسر آن، توزیع شده باشد .

در مناطقی که تجمع کربن بیش از درصد مجاز باشد ، تمرکز تنش بوجود خواهدامد.